Η συντήρηση του κυνηγετικού σκύλου εκτός περιόδου.
Η αντίληψη αυτή είτε οφείλεται σε άγνοια, είτε σε παρανόηση, είναι εντελώς λανθασμένη και έχει δυσμενείς επιπτώσεις τόσο την υγεία του σκύλου όσο και στις αθλητικές του επιδόσεις. Η έννοια της συντήρησης Για πολλούς κυνηγούς λοιπόν, η συντήρηση είναι συνώνυμη της αδράνειας, της νεκρής περιόδους, αφού κατά τη διάρκειά της τίποτα το θεαματικό δεν συμβαίνει. Ο σκύλος τους δεν κυνηγά, αν είναι ενήλικος τότε δεν αναπτύσσεται και αν είναι αρσενικός δεν εγκυμονεί. Κατ’ αυτούς λοιπόν δεν υπάρχουν πολλά πράγματα που πρέπει να γίνουν. Το λάθος στον συλλογισμό αυτόν, έγκειται στην αυθαίρετη διάσπαση της βιολογικής συνέχειας του ζώου. Τι θα πει αυτό; Απλά ότι οι ίδιοι σκέφτονται εντελώς διαφορετικά, για το ίδιο σκύλο. Το γεγονός ότι το κυνήγι σταμάτησε, δεν σημαίνει ότι ο σκύλος έγινε ένα άλλο ζώο ή ότι για κάποιο λόγο άλλαξαν τα γονίδιά του. Ασφαλώς κάθε φάση της ζωής έχει τις ιδιαιτερότητές της, όμως το βιολογικό υπόβαθρο του κάθε οργανισμού παραμένει το ίδιο. Αυτό το βιολογικό υπόβαθρο, είναι ο βασικός μεταβολισμός του ζώου, πάνω στον οποίο όμως στηρίζονται όλα τα υπόλοιπα με τις επιπλέον ανάγκες τους (π.χ. κυνήγι, ανάπτυξη, εγκυμοσύνη κλπ.) Πέραν αυτών όμως η χρονική περίοδος της συντήρησης, είναι μια πολύ καλή ευκαιρία να επικεντρωθούμε και σε άλλα θέματα τα οποία αφορούν στον σκύλο και δεν θα μπορούσαμε να ασχοληθούμε με αυτά κατά την διάρκεια της κυνηγετικής περιόδου. Στην πραγματικότητα, η περίοδος της συντήρησης είναι μια χρυσή ευκαιρία για τον σώφρονα ιδιοκτήτη να … «αναβαθμίσει» τον σκύλο του, ώστε αυτός να εργαστεί πιο αποδοτικά την ερχόμενη περίοδο. Διατροφή Κατά κανόνα το σιτηρέσιο του ζώου κατά την κυνηγετική περίοδο είναι πλούσιο σε πρωτεΐνες και σε λίπη, για να καλύπτει τις ανάγκες της επίπονης αθλητικής δραστηριότητας. Αμέσως μετά την λήξη του κυνηγίου, θα πρέπει να αρχίσει η σταδιακή μετάβαση σε ένα σιτηρέσιο με λιγότερες πρωτεΐνες και αρκετά λιγότερα λιπαρά. Δεν μιλάμε για μείωση της ποσότητας της παρεχόμενης τροφής. Δεν θέλουμε το ζώο να είναι πεινασμένο. Αναφερόμαστε σε διαφορετική σύνθεση της τροφής έτσι ώστε και την παχυσαρκία να αποφύγουμε, αλλά και τις ανάγκες του ζώου να καλύψουμε. Για όσους ταΐζουν ξηρή τροφή, αυτό σημαίνει μετάβαση από τα προϊόντα τύπου ενέργειας, σε προϊόντα τύπου συντήρησης. Η ποιότητα πρέπει να παραμείνει υψηλή ώστε να εξασφαλίσουμε καλή περιεκτικότητα της τροφής. Δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από το να ταΐζει κάποιος ό,τι καλύτερο κατά την διάρκεια του κυνηγίου και μετά να δίνέι στον σκύλο του σκουπίδια. Ο οργανισμός του ζώου αναγνωρίζει αυτή τη διαφορά και την υφίσταται ως υποβάθμιση. Στην ουσία το στρες της κυνηγετικής περιόδου, συνεχίζεται και κατά την περίοδο της συντήρησης με άλλη μορφή, χωρίς έτσι να δίνεται στον οργανισμό η ευκαιρία να ανακτήσει τις δυνάμεις του. Δεν είναι λοιπόν πολυτέλεια, αλλά ανάγκη η διατροφή και κατά τους κυνηγετικά αδρανείς μήνες, να είναι ισορροπημένη, πλήρης και ποιοτική. Προληπτική ιατρική και θεραπείες Επειδή πολλοί ιδιοκτήτες κατά την διάρκεια της κυνηγετικής περιόδου παρασύρονται από το πάθος της περιπέτειας, αμελούν τις υποχρεώσεις τους, η περίοδος της συντήρησης ενδείκνυται για μια σειρά ενεργειών ιατρικής φύσης. Πρώτο μέλημα θα πρέπει να είναι η διενέργεια εμβολιασμών. Επειδή σταματούν οι έξοδοι, ο κίνδυνος λοιμωδών νοσημάτων δεν μηδενίζεται. Εκτός αυτού επειδή τα εμβόλια έχουν ετήσια ισχύ, τα ζώα που θα εμβολιαστούν κατά την περίοδο της συντήρησης καλύπτονται και για την επόμενη κυνηγετική περίοδο. Η άνοιξη με το ήπιο κλίμα, χωρίς παγωνιές και καύσωνες, και ο οργανισμός που είναι πιο ξεκούραστος, είναι βοηθητικοί παράγοντες για την αποτελεσματικότητα των εμβολίων. Η άνοιξη όμως φέρνει και την ανάπτυξη των εξωπαρασίτων (ψύλλοι, τσιμπούρια κλπ.) Για το λόγο αυτό λοιπόν καλό είναι, να ξεκινήσουν οι προληπτικοί αποπαρασιτισμοί με χρήση αμπούλας, σπρέι ή περιλαίμιου σε τακτά χρονικά διαστήματα, όπως ορίζουν οι κατασκευαστές κάθε προϊόντος. Να υπενθυμίσουμε, ότι δεν είναι μόνο τα δερματικά προβλήματα, τα οποία προκαλούν τα εξωπαράσιτα, αλλά και η μετάδοση διαφόρων ασθενειών όπως π.χ. η ερλιχίωση. Μια και μιλάμε για τα παράσιτα το ίδιο σχολαστικοί θα πρέπει να είμαστε και στην αντιμετώπιση των ενδοπαράσιτων, τα οποία φθείρουν ύπουλα τον οργανισμό. Η περίοδος της συντήρησης είναι μια καλή ευκαιρία για ένα καλό και συστηματικό τσεκάπ, του σκύλου, ιδιαίτερα για όσα ζώα υποφέρουν από χρόνια προβλήματα της υγείας τους. Με τον τρόπο αυτό, σταθμίζουμε την υγεία του ζώου μας και μας δίνεται η δυνατότητα να ξεμπερδέψουμε με διάφορες εκκρεμότητες υγείας. Αυτό είναι σημαντικό γιατί κανένας δεν θέλει να βρεθεί προ δυσάρεστων εκπλήξεων και καταστάσεων εν γένει, μεσούσης της κυνηγετικής περιόδου. Θωρακίζοντας την υγεία του σκύλου μας έχουμε ήσυχο το κεφάλι μας για την επόμενη χρονιά. Άσκηση – εκπαίδευση Κατά τη διάρκεια του κυνηγίου, ο μυϊκός ιστός όπως είναι φυσικό δουλεύει πολύ. Οι μυϊκές ίνες διογκώνονται από την υπερπροσπάθεια, ενώ ο μυϊκός τόνος είναι αυξημένος. Αν επακολουθήσει εγκλεισμός του σκύλου για μεγάλο χρονικό διάστημα, όπως συχνά συμβαίνει, τότε εκτός από την μείωση του μυϊκού όγκου, μειώνεται ο μυϊκός τόνος. Με τον όρο μυϊκός τόνος, αναφερόμαστε στην ελάχιστη λειτουργική κατάσταση των μυών που τους επιτρέπει να αντιδρούν αποτελεσματικά στα ερεθίσματα. Όσο περισσότερο μειώνεται η λειτουργικότητα των μυών, τόσο περισσότερο θα πρέπει να προπονηθεί ο σκύλος αργότερα για να ξαναβρεί την φόρμα του. Το ίδιο συμβαίνει και στους ανθρώπους αθλητές, οι οποίοι αν για έναν τραυματισμό μείνουν αδρανείς για ένα χρονικό διάστημα, χρειάζονται πολύ εντατική προπόνηση για να επανέλθουν ακμαίοι στον αγωνιστικό χώρο. Έτσι λοιπόν η προπόνηση και η άσκηση του σκύλου δεν πρέπει να σταματήσει. Οι εξοντωτικοί ρυθμοί της κυνηγετικής περιόδου πρέπει να δώσουν την θέση τους σε πιο ήπιους ρυθμούς άσκησης. Τα σαββατοκύριακα οι μεγάλες βόλτες με τον σκύλο σε συνδυασμό με παιχνίδι είναι ότι καλύτερο, για να κρατηθούν οι μύες σε φόρμα. Αν αυτό γίνεται τακτικά τότε ο σκύλος μας θα είναι πανέτοιμος για την επόμενη σαιζόν. Αν όχι, τότε η έναρξη θα βρει το μυϊκό σύστημα απροετοίμαστο με αποτέλεσμα τις κράμπες, την εύκολη κόπωση και τις μυοπάθειες. Κυνηγοί, οι οποίοι δουλεύουν με τα ζώα τους όλο το χρόνο, έχουν τα καλύτερα αποτελέσματα. Στον οργανισμό δεν υπάρχουν διακόπτες τύπου ON/OFF ή ΑΡΓΟ/ΓΡΗΓΟΡΟ. Όλα είναι θέμα προπόνησης και σωστής δουλειάς. Εκτός αυτού, ενισχύεται ο ψυχικός δεσμός με τον σκύλο, κάτι που είναι η καλύτερη υποθήκη για την αποτελεσματική συνεργασία στον κυνηγότοπο.Του Γ.Ι.Ρόζου – κτηνιάτρου ΠΗΓΗ. ΚΥΝΗΓΕΣΙΑ & ΚΥΝΟΦΙΛΙΑ Δεν είναι ασυνήθιστη η περίπτωση, πολλοί ιδιοκτήτες φροντίζουν με υπέρμετρη σχολαστικότητα τον σκύλο τους κατά την διάρκεια της κυνηγετικής περιόδου, οι ίδιοι αυτοί άνθρωποι να τον παραμελούν όταν το κυνήγι τελειώσει, για να τον ξαναθυμηθούν λίγο πριν την έναρξη της επόμενης περιόδου. Αρκετοί μάλιστα δικαιολογούν τη στάση τους αυτή με το επιχείρημα ότι αφού ο σκύλος δεν κυνηγάει, οι ανάγκες του είναι μηδαμινές.
Η αντίληψη αυτή είτε οφείλεται σε άγνοια, είτε σε παρανόηση, είναι εντελώς λανθασμένη και έχει δυσμενείς επιπτώσεις τόσο την υγεία του σκύλου όσο και στις αθλητικές του επιδόσεις. Η έννοια της συντήρησης Για πολλούς κυνηγούς λοιπόν, η συντήρηση είναι συνώνυμη της αδράνειας, της νεκρής περιόδους, αφού κατά τη διάρκειά της τίποτα το θεαματικό δεν συμβαίνει. Ο σκύλος τους δεν κυνηγά, αν είναι ενήλικος τότε δεν αναπτύσσεται και αν είναι αρσενικός δεν εγκυμονεί. Κατ’ αυτούς λοιπόν δεν υπάρχουν πολλά πράγματα που πρέπει να γίνουν. Το λάθος στον συλλογισμό αυτόν, έγκειται στην αυθαίρετη διάσπαση της βιολογικής συνέχειας του ζώου. Τι θα πει αυτό; Απλά ότι οι ίδιοι σκέφτονται εντελώς διαφορετικά, για το ίδιο σκύλο. Το γεγονός ότι το κυνήγι σταμάτησε, δεν σημαίνει ότι ο σκύλος έγινε ένα άλλο ζώο ή ότι για κάποιο λόγο άλλαξαν τα γονίδιά του. Ασφαλώς κάθε φάση της ζωής έχει τις ιδιαιτερότητές της, όμως το βιολογικό υπόβαθρο του κάθε οργανισμού παραμένει το ίδιο. Αυτό το βιολογικό υπόβαθρο, είναι ο βασικός μεταβολισμός του ζώου, πάνω στον οποίο όμως στηρίζονται όλα τα υπόλοιπα με τις επιπλέον ανάγκες τους (π.χ. κυνήγι, ανάπτυξη, εγκυμοσύνη κλπ.) Πέραν αυτών όμως η χρονική περίοδος της συντήρησης, είναι μια πολύ καλή ευκαιρία να επικεντρωθούμε και σε άλλα θέματα τα οποία αφορούν στον σκύλο και δεν θα μπορούσαμε να ασχοληθούμε με αυτά κατά την διάρκεια της κυνηγετικής περιόδου. Στην πραγματικότητα, η περίοδος της συντήρησης είναι μια χρυσή ευκαιρία για τον σώφρονα ιδιοκτήτη να … «αναβαθμίσει» τον σκύλο του, ώστε αυτός να εργαστεί πιο αποδοτικά την ερχόμενη περίοδο. Διατροφή Κατά κανόνα το σιτηρέσιο του ζώου κατά την κυνηγετική περίοδο είναι πλούσιο σε πρωτεΐνες και σε λίπη, για να καλύπτει τις ανάγκες της επίπονης αθλητικής δραστηριότητας. Αμέσως μετά την λήξη του κυνηγίου, θα πρέπει να αρχίσει η σταδιακή μετάβαση σε ένα σιτηρέσιο με λιγότερες πρωτεΐνες και αρκετά λιγότερα λιπαρά. Δεν μιλάμε για μείωση της ποσότητας της παρεχόμενης τροφής. Δεν θέλουμε το ζώο να είναι πεινασμένο. Αναφερόμαστε σε διαφορετική σύνθεση της τροφής έτσι ώστε και την παχυσαρκία να αποφύγουμε, αλλά και τις ανάγκες του ζώου να καλύψουμε. Για όσους ταΐζουν ξηρή τροφή, αυτό σημαίνει μετάβαση από τα προϊόντα τύπου ενέργειας, σε προϊόντα τύπου συντήρησης. Η ποιότητα πρέπει να παραμείνει υψηλή ώστε να εξασφαλίσουμε καλή περιεκτικότητα της τροφής. Δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από το να ταΐζει κάποιος ό,τι καλύτερο κατά την διάρκεια του κυνηγίου και μετά να δίνέι στον σκύλο του σκουπίδια. Ο οργανισμός του ζώου αναγνωρίζει αυτή τη διαφορά και την υφίσταται ως υποβάθμιση. Στην ουσία το στρες της κυνηγετικής περιόδου, συνεχίζεται και κατά την περίοδο της συντήρησης με άλλη μορφή, χωρίς έτσι να δίνεται στον οργανισμό η ευκαιρία να ανακτήσει τις δυνάμεις του. Δεν είναι λοιπόν πολυτέλεια, αλλά ανάγκη η διατροφή και κατά τους κυνηγετικά αδρανείς μήνες, να είναι ισορροπημένη, πλήρης και ποιοτική. Προληπτική ιατρική και θεραπείες Επειδή πολλοί ιδιοκτήτες κατά την διάρκεια της κυνηγετικής περιόδου παρασύρονται από το πάθος της περιπέτειας, αμελούν τις υποχρεώσεις τους, η περίοδος της συντήρησης ενδείκνυται για μια σειρά ενεργειών ιατρικής φύσης. Πρώτο μέλημα θα πρέπει να είναι η διενέργεια εμβολιασμών. Επειδή σταματούν οι έξοδοι, ο κίνδυνος λοιμωδών νοσημάτων δεν μηδενίζεται. Εκτός αυτού επειδή τα εμβόλια έχουν ετήσια ισχύ, τα ζώα που θα εμβολιαστούν κατά την περίοδο της συντήρησης καλύπτονται και για την επόμενη κυνηγετική περίοδο. Η άνοιξη με το ήπιο κλίμα, χωρίς παγωνιές και καύσωνες, και ο οργανισμός που είναι πιο ξεκούραστος, είναι βοηθητικοί παράγοντες για την αποτελεσματικότητα των εμβολίων. Η άνοιξη όμως φέρνει και την ανάπτυξη των εξωπαρασίτων (ψύλλοι, τσιμπούρια κλπ.) Για το λόγο αυτό λοιπόν καλό είναι, να ξεκινήσουν οι προληπτικοί αποπαρασιτισμοί με χρήση αμπούλας, σπρέι ή περιλαίμιου σε τακτά χρονικά διαστήματα, όπως ορίζουν οι κατασκευαστές κάθε προϊόντος. Να υπενθυμίσουμε, ότι δεν είναι μόνο τα δερματικά προβλήματα, τα οποία προκαλούν τα εξωπαράσιτα, αλλά και η μετάδοση διαφόρων ασθενειών όπως π.χ. η ερλιχίωση. Μια και μιλάμε για τα παράσιτα το ίδιο σχολαστικοί θα πρέπει να είμαστε και στην αντιμετώπιση των ενδοπαράσιτων, τα οποία φθείρουν ύπουλα τον οργανισμό. Η περίοδος της συντήρησης είναι μια καλή ευκαιρία για ένα καλό και συστηματικό τσεκάπ, του σκύλου, ιδιαίτερα για όσα ζώα υποφέρουν από χρόνια προβλήματα της υγείας τους. Με τον τρόπο αυτό, σταθμίζουμε την υγεία του ζώου μας και μας δίνεται η δυνατότητα να ξεμπερδέψουμε με διάφορες εκκρεμότητες υγείας. Αυτό είναι σημαντικό γιατί κανένας δεν θέλει να βρεθεί προ δυσάρεστων εκπλήξεων και καταστάσεων εν γένει, μεσούσης της κυνηγετικής περιόδου. Θωρακίζοντας την υγεία του σκύλου μας έχουμε ήσυχο το κεφάλι μας για την επόμενη χρονιά. Άσκηση – εκπαίδευση Κατά τη διάρκεια του κυνηγίου, ο μυϊκός ιστός όπως είναι φυσικό δουλεύει πολύ. Οι μυϊκές ίνες διογκώνονται από την υπερπροσπάθεια, ενώ ο μυϊκός τόνος είναι αυξημένος. Αν επακολουθήσει εγκλεισμός του σκύλου για μεγάλο χρονικό διάστημα, όπως συχνά συμβαίνει, τότε εκτός από την μείωση του μυϊκού όγκου, μειώνεται ο μυϊκός τόνος. Με τον όρο μυϊκός τόνος, αναφερόμαστε στην ελάχιστη λειτουργική κατάσταση των μυών που τους επιτρέπει να αντιδρούν αποτελεσματικά στα ερεθίσματα. Όσο περισσότερο μειώνεται η λειτουργικότητα των μυών, τόσο περισσότερο θα πρέπει να προπονηθεί ο σκύλος αργότερα για να ξαναβρεί την φόρμα του. Το ίδιο συμβαίνει και στους ανθρώπους αθλητές, οι οποίοι αν για έναν τραυματισμό μείνουν αδρανείς για ένα χρονικό διάστημα, χρειάζονται πολύ εντατική προπόνηση για να επανέλθουν ακμαίοι στον αγωνιστικό χώρο. Έτσι λοιπόν η προπόνηση και η άσκηση του σκύλου δεν πρέπει να σταματήσει. Οι εξοντωτικοί ρυθμοί της κυνηγετικής περιόδου πρέπει να δώσουν την θέση τους σε πιο ήπιους ρυθμούς άσκησης. Τα σαββατοκύριακα οι μεγάλες βόλτες με τον σκύλο σε συνδυασμό με παιχνίδι είναι ότι καλύτερο, για να κρατηθούν οι μύες σε φόρμα. Αν αυτό γίνεται τακτικά τότε ο σκύλος μας θα είναι πανέτοιμος για την επόμενη σαιζόν. Αν όχι, τότε η έναρξη θα βρει το μυϊκό σύστημα απροετοίμαστο με αποτέλεσμα τις κράμπες, την εύκολη κόπωση και τις μυοπάθειες. Κυνηγοί, οι οποίοι δουλεύουν με τα ζώα τους όλο το χρόνο, έχουν τα καλύτερα αποτελέσματα. Στον οργανισμό δεν υπάρχουν διακόπτες τύπου ON/OFF ή ΑΡΓΟ/ΓΡΗΓΟΡΟ. Όλα είναι θέμα προπόνησης και σωστής δουλειάς. Εκτός αυτού, ενισχύεται ο ψυχικός δεσμός με τον σκύλο, κάτι που είναι η καλύτερη υποθήκη για την αποτελεσματική συνεργασία στον κυνηγότοπο.Του Γ.Ι.Ρόζου – κτηνιάτρου ΠΗΓΗ. ΚΥΝΗΓΕΣΙΑ & ΚΥΝΟΦΙΛΙΑ Δεν είναι ασυνήθιστη η περίπτωση, πολλοί ιδιοκτήτες φροντίζουν με υπέρμετρη σχολαστικότητα τον σκύλο τους κατά την διάρκεια της κυνηγετικής περιόδου, οι ίδιοι αυτοί άνθρωποι να τον παραμελούν όταν το κυνήγι τελειώσει, για να τον ξαναθυμηθούν λίγο πριν την έναρξη της επόμενης περιόδου. Αρκετοί μάλιστα δικαιολογούν τη στάση τους αυτή με το επιχείρημα ότι αφού ο σκύλος δεν κυνηγάει, οι ανάγκες του είναι μηδαμινές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου