ΘΗΡΑΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΠΟΣΠΟΥΝ ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΗ ΤΟΥ ΣΚΥΛΟΥ!

Στον κυνηγότοπο, υπάρχει περίπτωση το σκυλί μας να φερμάρει κοτσύφια, τσίχλες, νήσσες κ.λ.π. Ψύχραιμα θα διαπιστώσουμε τι φερμάρει και δεν θα δώσουμε σημασία στα συγκεκριμενα πουλιά, διότι δεν αποτελούν θήραμα για το σκύλο φέρμας. Δεν θα κάνουμε ποτέ το λάθος να ντουφεκίσουμε κάποιο απο αυτά και ειδικά τα κοτσύφια, διότι συνήθως βρίσκονται εκεί όπου είναι και οι μπεκάτσες. Αλλιώς κινδυνέυουμε να τρέχουμε σαν τρελοί στις φέρμες κα θα φέυγουν κοτσυφες  αντί για την μπεκάτσα που ψάχνουμε. Προσοχή λοιπόν. Επίσης πολλές φορές τα σκυλιά φερμάρουν στο κυνήγι μπεκάτσας ενα κόκκινο μικρόπουλο που ζει στο δάσος. Και εκεί δεν δίνουμε σημασία. Με την πάροδο του χρόνουν αποκτώντας εμπειρία , ο σκύλος μας θα το αγνοεί. Ακόμα, οι σκύλοι φέρμας εντοπίζουν και φερμάρουν και τριχωτά θηράματα. Ειναι μέσα στην φύση τους.  Ο λαγός, που επιτρέπεται τις συγκεκριμένες μέρες της εβδομάδας, αποτελεί θήραμα για όσους το θέλουν. 
Αυτο που μπορεί να μας κάνει ζημιά είναι το αγριογούρουνο, διότι μπορεί να επιτεθεί στο σκυλί και να το τραυματίσει η και να το σκοτώσει.
Επίσης, το ζαρκάδι μπορεί να παρασύρει το σκύλο μας γιατί τρέχει διακόσια, τρακόσια μετρα και σταματάει να ακούσει τον διώκτη του. Ετσι μπορεί να τραβήξει τον σκύλο μας αρκετά μακρυα με κίνδυνο να χαθεί. Ολα αυτά για την μύτη του σκύλου αποτελούν θήραμα. Εμεις ομως θα του δώσουμε να καταλάβει τι μας ενδιαφέρει, ωστε να επικεντρωθεί στα συγκεκριμένα.

Πώς να καθαρίζουμε και να φροντίσουμε το όπλο μας!!

Ένας σωστός κυνηγός, επιστρέφοντας από το κυνήγι, πρέπει να ασχολείται πρώτα με τον πιστό του σύντροφο το σκυλί του και ακολούθως, με το μηχανικό σύντροφό του, το όπλο του.
Κατόπιν, αφού τελειώσει με αυτούς τους δύο, να ασχοληθεί με τον εαυτό του και τα υπόλοιπα πράγματά του. Ο καθαρισμός λοιπόν του όπλου, είναι μία σημαντική και άμεσα εργασία που πρέπει να εκτελεστεί επιστρέφοντας από το κυνήγι. Ίσως σπεύσουν μερικοί εξυπνάκηδες να δηλώσουν «τα σίδερα δεν έχουν ανάγκη και σήμερα μάλιστα που τα όπλα έχουν ανοξείδωτα μέταλλα, μπορούν να μείνουν μήνες ακαθάριστα». Τραγικό λάθος!

«Αν το αφήσουμε θα μας αφήσει»
Επιτέλους, πρέπει να μάθουν –ειδικά οι νέοι κυνηγοί- ότι όχι μόνο τα όπλα πρέπει να είναι πάντοτε σε καλή κατάσταση και εμφάνιση ώστε να μη χάνουν από την εμπορική τους αξία, αλλά προπαντός, πρέπει να λειτουργούν άψογα και τα εξαρτήματά τους να είναι σε άριστη κατάσταση. Τότε μόνο θα είμαστε σίγουροι ότι δεν θα μας αφήσουν στο κυνήγι από κάποια ξαφνική βλάβη και δεν θα καταντήσουν επικίνδυνα για εμάς και τους άλλους. Πολλές φορές έχει τύχει να εγκαταλείψει στο κυνήγι κάποιον επιπόλαιο η καραμπίνα του, επειδή μέσα από το μηχανισμό μόνο εγώ έλειπα! Έχω δει κλείστρο καραμπίνας να κατεβαίνει σε «αργή κίνηση-υδραυλικά» με πνιγμένους τους οδηγούς του από τα κατάλοιπα της καύσης, ενώ με την υγρασία τα παλιά λάδια έχουν σχηματίσει λάσπη.

Πρέπει να ξέρουμε ότι όλα τα προϊόντα της καύσης επικαθήμενα πάνω στα τοιχώματα της κάννης, με την επίδραση της υγρασίας που πάντα καιροφυλαχτεί, σχηματίζουν ενώσεις πολύ οξειδωτικές. Αυτές προσβάλλουν το χάλυβα ειδικά όταν δεν είναι ανοξείδωτος ή δεν είναι επιχρωμιωμένος και σχηματίζουν αρχικά κηλίδες επί των τοιχωμάτων του εσωτερικού της κάννης και μετέπειτα, διαβρώσεις με τη μορφή στιγμάτων το λεγόμενο «πίτινγκ» των Άγγλων. Αυτό, μπορεί επίσης να προέλθει και από το σχηματισμό επιμολυβδώσεων, όταν η βυσμάτωση δεν διαθέτει πτερύγια με κυάθιο για τα σκάγια ή όταν η ποιότητα του πλαστικού είναι κακή με χαμηλό σημείο τήξης, οπότε, με την υψηλή θερμοκρασία και την πίεση, αφήνει στα τοιχώματα κολλημένα πλαστικά κατάλοιπα. Αυτά, συναντώνται συνήθως αμέσως μετά τη θαλάμη και μερικές φορές μπροστά στην περιοχή του τσοκαρίσματος. Να πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή…


Ανεξαρτήτου τύπου
Το όπλο, σε όποιο τύπο και αν ανήκει, δηλαδή πλαγιόκαννο, σούπερ-ποζέ, καραμπίνα, θα πρέπει απαραιτήτως να λύνεται στα βασικά του μέρη. Εάν λοιπόν είναι δίκαννο, θα αποτελείται από τρία βασικά μέρη κάννες-πάπια και βάση με το κοντάκι. Εξαίρεση αποτελούν τα Darne, τα Charlin και τα παρόμοιά τους που αποτελούνται από δύο μέρη, κάννες και πάπια με βάση και κοντάκι μαζί.
Εάν πρόκειται για καραμπίνες επαναληπτικές ή αυτογεμή, λύνονται στα τρία βασικά τους μέρη αλλά αν ο κάτοχός τους είναι γνώστης και έμπειρος μπορεί να προχωρήσει στο λύσιμο του κλείστρου και το βγάλσιμο της σκανδαλοθήκης από τη βάση του όπλου.


Υλικά Για τον καθαρισμό χρειάζονται τα εξής:
1.    Μια βέργα καλή ποιότητος ξύλινη ή από αλουμίνιο, λυόμενη τριών τεμαχίων (διαθέτουν οι εταιρίες Kleen, Bore, ME.CA., Napier αλλά και καλές ελληνικής κατασκευής.
2.    Μεταλλική ελικοειδή βούρτσα από φωσφορούχο ορείχαλκο και όχι σιδήρου η οποία πρέπει να αποφεύγεται.
3.    Μεταλλική βούρτσα από λεπτές συρμάτινες ίνες επίσης φωσφορούχου ορείχαλκου (διαθέτει Kleen, Bore, Napier κ.ά.).
4.    Μία κεφαλή υποδοχής υφάσματος που συνήθως συνοδεύει τη βέργα καθαρισμού.
5.    Μία μάλλινη βούρτσα για την τελική λίπανση της κάννης, η οποία είναι προτιμότερη από τη συνθετική τριχίνη.
6.    Ένα λιπαντικό σε σπρέι, αρίστης ποιότητας, με διπλή λειτουργία λίπανσης και καθαρισμού (όπως το G96, το REM-OIL, το SUPER LUBE, το BREAK FREE, το LEGIA BROWNING κ.ά.).
7.    Ένα υγρό απομολυβδωτικό για τις δύσκολες περιπτώσεις όπως θα δούμε παρακάτω (τα καλύτερα είναι το Ν. 10 της KLEEN BORE, το Ν.9 της HOPPE’S και το NITRO SOLVENT της BREAK FREE).
8.    Ένα λιπαντικό αντιοξειδωτικό μακράς διαρκείας, ιδανικό για τη νεκρή περίοδο του κυνηγίου. Ένα από τα καλύτερα είναι το RUST GUARDIT, καθώς επίσης τα λάδια που περιέχουν TEFLON, όπως το REM-OIL, το CLP της BREAK FREE μπορούν να χρησιμοποιηθούν.
9.    Τετράγωνα πανάκια βαμβακερά που υπάρχουν έτοιμα ή τα κόβουμε μόνοι μας από ύφασμα λευκό βαμβακερό σε διαστάσεις 10x15 εκατοστά.
10.    Αλοιφή λιπάνσεως ή γράσο ειδικό για όπλα αρίστης ποιότητας, που να μην παγώνει στις χαμηλές θερμοκρασίες, για τη λίπανση συγκεκριμένων σημείων τριβής του όπλου, όπως θα δούμε παρακάτω (τέτοια είναι της Outers το Grease Rifle, το Lithium Grease της CRC κ.ά.).


Το όπλο είναι το πιο χρήσιμο εργαλείο μας στο κυνήγι. Αν λοιπόν θέλουμε να αποδώσει, θα πρέπει να το φροντίζουμε.

Ξεκινάμε λοιπόν, από την κάννη του όπλου. Ψεκάζουμε με σπρέι λάδι καθάρσεως από τις θαλάμες (πίσω) μπρος τα τσοκ (μπροστά), καλύπτοντας το στόμιο της κάννης με ένα πανάκι για να μην πεταχτεί έξω και λερώσει. Αφήνουμε να μείνει η κάννη με το λάδι για 15 λεπτά και σε αυτό το χρονικό διάστημα της αναμονής πιάνουμε τη βάση του όπλου.


Για δίκαννο

Εάν πρόκειται για δίκαννο (πλαγιόκαννο ή σούπερποζέ), ψεκάζουμε με το λάφι καθάρσεως τον καθρέπτη από όπου βγαίνουν οι δύο επικρουστήρες και τις υποδοχές των κλειδιών στο κάτω μέρος. Με ένα πανάκι καθαρίζουμε όλα αυτά τα σημεία με ιδιαίτερη επιμονή στους δακτύλιους από τα κατάλοιπα της καύσης γύρω από τις οπές των επικρουστήρων. Στα δύσκολα σημεία χρησιμοποιούμε μία οδοντόβουρτσα με σκληρή τρίχα που αποδεικνύεται ιδιαίτερα χρήσιμη. Αφού τελειώσουμε με το καθάρισμα στο εσωτερικό αλλά και το εξωτερικό μέρος της βάσης, αλείφουμε με λίγη αλοιφή λιπάνσεως ή ειδικό γράσο τα σημεία τριβής που είναι οι υποδοχές των κλειδιών, το συρτάρι, ο πίρος ή οι διακεκομμένοι πίροι, οπλιστήρας και οι οδηγοί εξολκέων.


Για καραμπίνα
Αν πρόκειται για καραμπίνα, καθαρίζουμε το σύστημα λειτουργίας της, απομακρύνοντας όλες τις βρωμιές και τα βλαβερά κατάλοιπα από τα δακτυλίδια, τα πιστόνια, τη βαλβίδα, το ελατήριο, που βρίσκονται στο εξωτερικό μέρος και μπροστά από την αποθήκη φυσιγγίων. Κατόπιν, βγάζοντας το μοχλό όπλισης, σύρουμε έξω από την κάσα το κλείστρο και λύνοντάς το, το καθαρίζεται προσεκτικά, όπως επίσης και τους οδηγούς επάνω στους οποίους κινείται μέσα στην κάσα. Όπως βλέπουμε, η καραμπίνα όποιο σύστημα λειτουργίας και αν διαθέτει είναι πιο χρονοβόρα και θέλει σχολαστικότητα για να αποφύγουμε τις εμπλοκές. Χρήσιμο είναι επίσης, με ένα πιροβγάλτη που πρέπει να έχουμε αφού διαθέτουμε καραμπίνα, να βγάλουμε τον πίρο ή τους πίρους που συγκρατούν το όλο σύστημα της σκανδάλης μέσα στην κάσα. Έχοντας στην παλάμη μας το μηχανισμό της σκανδάλης, καθαρίζουμε όλα του τα εξαρτήματα με την οδοντόβουρτσα. 

Για όλα τα παραπάνω, θα πρέπει να συμβουλευόμαστε πάντα και το ειδικό βιβλιαράκι του κατασκευαστή που συνοδεύει το όπλο. Αν το αγοράσαμε μεταχειρισμένο, φροντίζουμε από κάποιο κατάστημα που θα διαθέτει, να προμηθευτούμε ένα. Πρέπει να σημειωθεί, ότι το σύστημα λειτουργίας στις καραμπίνες μετά τον καθαρισμό δεν λιπαίνεται, άρα πρέπει τα εξαρτήματα να είναι καθαρά και στεγνά. Ελαφρά, μπορούμε να λιπαίνουμε μόνο τα εξαρτήματα του κλείστρου και της σκανδάλης, καθώς και τους οδηγούς πάνω στους οποίους κινείται το κλείστρο.


Εσωτερικά ή εξωτερικά τσοκ
Επανερχόμαστε στην κάννη ή στις κάννες αν έχουμε δίκαννο, αφού πέρασε το δεκαπεντάλεπτο, που είναι το ελάχιστον για να μαλακώσουν τα κατάλοιπα. Βιδώνουμε στο άκρο της βέργας τη μεταλλική με λεπτές συρμάτινες ίνες από φωσφορούχο ορείχαλκο βούρτσα και περνάμε αρκετές φορές παλινδρομικά την κάννη –χωρίς να τη συστρέφουμε- από το πίσω μέρος πάντα (από τη θαλάμη) προς τα μπροστά (προς το στόμιο).

Εάν η κάννη διαθέτει εναλλασσόμενα τσοκ οποιουδήποτε είδους, δηλαδή εσωτερικά ή εξωτερικά τσοκάκια κ.λ.π., δεν το ξεβιδώνουμε για να καθαριστούν και αυτά σε αυτό το στάδιο. Κατόπιν, βγάζουμε τη βούρτσα και βιδώνουμε την υποδοχή υφάσματος. Αρχίζουμε να περνάμε την κάννη με στεγνά πανάκια μέχρι να βγει το τελευταίο καθαρό. Τότε, ελέγχουμε στο φως παρατηρώντας σχολαστικά το εσωτερικό της κάννης. Σε αυτό μπορεί να βοηθήσει ο ειδικός φακός για την επιθεώρηση κάννης «the bore inspector» της KLEEN BORE, ο οποίος βοηθάει στον πλήρη έλεγχο του εσωτερικού της. Εάν παρατηρήσουμε μολυβδώσεις που επιμένουν ή άλλα κατάλοιπα (πλαστικό κ.λπ.), περνάμε σε ένα άλλο σημαντικό στάδιο.

Βάζουμε ένα πανάκι καθαρό στην υποδοχή της βέργας, το βουτάμε μέσα στο απομολυβδωτικό υγρό που διατίθεται σε μπουκαλάκια γυάλινα και όχι σπρέι. Αφού ποτίσει το πανάκι καλά, περνάμε την κάννη τρεις-τέσσερις φορές και την αφήνουμε το λιγότερο για 10 με 15 λεπτά ώστε να ενεργήσει το υγρό.

Ακολούθως, βιδώνουμε στη βέργα τη μεταλλική ελικοειδή βούρτσα από φωσφορούχο ορείχαλκο, τη βουτάμε μέσα στο απομολυβδωτικό και περνάμε παλινδρομικά την κάννη αρκετές φορές. Μετά, με ένα καθαρό πανάκι, περνάμε την κάννη μέχρι να στεγνώσει και την ελέγχουμε στο φως. Αν υπάρχουν σκιές ή στίγματα που επιμένουν, επαναλαμβάνουμε τη διαδικασία μία φορά ακόμη. Αν πάλι δεν γίνει τίποτα, τότε, η κάννη πάει στον οπλουργό.
Αφού τελειώσουμε με τον καθαρισμό, βιδώνουμε στη βέργα τη μάλλινη βούρτσα και αφού την ψεκάσουμε με το σπρέι λιπάνσεως, περνάμε την κάννη τρεις με τέσσερις φορές. Εάν όμως το όπλο πρόκειται να μείνει για μήνες χωρίς να χρησιμοποιηθεί, τότε, το περνάμε με το Rust Guardit το αντιοξειδωτικό ή με λάδι που περιέχει Teflon. Επίσης, με το ίδιο περνάμε και όλες τις εξωτερικές μεταλλικές επιφάνειες του όπλου, φροντίζοντας να μην ποτίζονται τα ξύλα του.

Όμως προσοχή! Αν πρόκειται να χρησιμοποιήσουμε κάποια στιγμή το όπλο, πρέπει να περάσουμε την κάννη του όπλου με ένα πανάκι για να αφαιρεθεί το λάδι από το εσωτερικό της. Τα ξύλινα μέρη του όπλου αν έχουν φινίρισμα λινελαίου, τα τρίβουμε δυνατά (μέχρι να θερμανθεί το χέρι μας) με μαλακό ύφασμα και με τα δάχτυλα. Εάν όμως έχουν φινίρισμα βερνικιού εποξικού ή πολυεστερικού, θέλουν απλά ένα πέρασμα με γυαλιστικό επίπλων,. Καλό είναι μάλιστα, στο κυνήγι να έχουμε μαζί μας ένα τέτοιο ύφασμα (εμποτισμένο), ή καλύτερα ένα ειδικό πανί σαν αυτό που έχει η Kleen Bore και είναι εμποτισμένο με σιλικόνη για να περάσουμε το όπλο στο τέλος πριν το βάλουμε στη θήκη για να φύγουμε.


Ο ύπουλος εχθρός
Πρέπει να ξέρουμε ότι δεν πρέπει στο σπίτι να αφήνουμε το όπλο μας μέσα στη θήκη, είτε δερμάτινη είναι, είτε είναι από ύφασμα ή συνθετικό υλικό. Όλες αυτές απορροφούν λίγο ή πολλή υγρασία την οποία δύσκολα αποβάλλουν. Αρκεί να γνωρίζετε ότι τα βαμβακερά υφάσματα στο εμπόριο περιέχουν 9% υγρασία και τα μάλλινα 18%. Τα όπλα πρέπει να τοποθετούνται σε ειδική οπλοθήκη-έπιπλο ή σε κάποια ντουλάπα με κλειδαριά, μακριά από παιδιά και άσχετους. Τα τελευταία χρόνια, έχουν κυκλοφορήσει στο εξωτερικό, ειδικά χρηματοκιβώτια για όπλα, υψηλής ασφάλειας, με εξωτερική επένδυση που μοιάζει με έπιπλο. Ήδη έχουν έλθει σε ποικιλία τιμών, μεγεθών, σχεδίων και στην Ελλάδα, γιατί καλά όπλα πολλοί διαθέτουν, αλλά οι διαρρήκτες καιροφυλακτούν. Χρήσιμο επίσης είναι, να έχουμε κλειδαριές ασφάλειας που μπαίνουν στη σκανδάλη του όπλου, όπως οι γνωστές Master Block. 

Μην ξεχνάτε: ποτέ το όπλο μετά από βροχή στο κυνήγι δεν μπαίνει στη θήκη. Το αφήνουμε να στεγνώσει τελείως ή το στεγνώνουμε με χαρτοβάμβακα και αφού το σκουπίσουμε με το πανάκι της σιλικόνης, το βάζουμε στη θήκη. Μετά, στο σπίτι, θα ακολουθήσει ο περαιτέρω λεπτομερής καθαρισμός του, γιατί το νερό είναι ένας ύπουλος εχθρός για το όπλο και εισχωρεί στα πιο απρόσιτα σημεία του μηχανισμού.

Του Μπάμπη Αιγινήτη

απο:http://www.go-outdoor.gr

Πρόβλημα οι επιδρομές αγριογούρουνων στις καλλιέργειες πέριξ της Τρίπολης!

Έντονο πρόβλημα αντιμετωπίζουν οι αγρότες στην νότια περιφέρεια του δήμου Τρίπολης και ειδικότερα στα χωριά του Βαλτετσίου και την ευρύτερη περιοχή, από τα αγριογούρουνα που κάνουν καταστροφικές επιδρομές σε καλλιέργειες.

Το πρόβλημα με τα αγριογούρουνα έχει επιδεινωθεί μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές του 2007, γιατί έχασαν το πυκνό δάσος, από το οποίο είχαν τροφή και φώλιαζαν κι έγινε ακόμα πιο έντονο μετά τις φωτιές του περασμένου καλοκαιριού. Ταυτόχρονα, έχει πολλαπλασιαστεί ο αριθμός των ζώων, διότι τα τελευταία δύο χρόνια έχει μειωθεί και ο αριθμός των κυνηγών που ταξίδευαν στην περιοχή για να κυνηγήσουν ακόμα κι απ' τη Θεσσαλία.

Σύμφωνα με τους αγρότες της περιοχής οι ζημιές που προκαλούν τα αγριογούρουνα στις καλλιέργειες κυμαίνεται από 30% ως 50% της παραγωγής, σε σιτηρά, καστανοκαλλιέργειες και κτηνοτροφικά φυτά. Οι αγρότες ζητούν να ληφθούν μέτρα τόσο για την προστασία της παραγωγής τους, όσο και για τα αγριογούρουνα που στην ανάγκη τους για τροφή προκαλούν ζημιές και μια από τις προτάσεις που καταθέτουν είναι η δημιουργία ειδικής ελεγχόμενης ζώνης για κυνήγι αγριογούρουνου και εκπαίδευσης σκύλων, που θα φέρει ισοδύναμα έσοδα.

πηγη: http://www.kynigos.net.gr

ΘΕΡΜΟΠΛΗΞΙΑ ΣΤΟΝ ΣΚΥΛΟ... ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΠΡΟΣΟΧΗ!!

Η ζέστη του καλοκαιριού μπορεί να γίνει μαρτύριο όχι μόνο για μας, αλλά και για τα σκυλιά μας, αν δεν τα προστατέψουμε. Οι σκύλοι είναι γενικά πιο ευάλωτοι από εμάς στις υψηλές θερμοκρασίες. Η θερμοπληξία αποτελεί μια από τις πιο συχνές επείγουσες παθολογικές καταστάσεις που αντιμετωπίζουμε καθημερινά στην κλινική πράξη. Είναι μια εξαιρετικά επικίνδυνη κατάσταση, η οποία συνήθως δεν γίνεται έγκαιρα αντιληπτή από τον ιδιοκτήτη στα αρχικά της στάδια, με αποτέλεσμα τα περιστατικά που φθάνουν τελικά στην κλινική να είναι πλέον πολύ σοβαρά και να παρουσιάζονται αυξημένα ποσοστά θνησιμότητας.

Τα σκυλιά, όπως και όλα τα κατοικίδια θηλαστικά ανήκουν στα ομοιόθερμα ζώα, έχουν δηλαδή την δυνατότητα να διατηρούν την θερμοκρασία του σώματος τους σταθερή, χωρίς αυτή να επηρεάζεται από τις μεταβολές της θερμοκρασίας του περιβάλλοντος. Ένας υγιής οργανισμός αντιδρά αυξάνοντας τον μεταβολισμό του, δηλαδή τις καύσεις, σε περιπτώσεις που έχει ανάγκη για περισσότερη θερμότητα και μειώνοντας τις καύσεις και αυξάνοντας την αποβολή θερμότητας, στις περιπτώσεις που χρειάζεται να αποβάλει θερμότητα. Σε ορισμένες παθολογικές καταστάσεις, όπως είναι ο υποθυρεοειδισμός και οι εμπύρετες λοιμώξεις, ο οργανισμός αδυνατεί να ρυθμίσει την θερμοκρασία του σώματος και να την κρατήσει σταθερή. Οι διαδικασία της θερμορύθμισης περιλαμβάνει πολύπλοκες βιολογικές διαδικασίες, οι οποίες ρυθμίζονται από το θερμορυθμιστικό κέντρο του εγκεφάλου, τον υποθάλαμο, με ένα μηχανισμό έκκρισης διαφόρων ορμονών, που ρυθμίζουν τον μεταβολισμό και τις καύσεις τουυ οργανισμού.

Το ανθρώπινο σώμα είναι εφοδιασμένο με τους ιδρωτοποιούς αδένες του δέρματος. Έτσι σε αυξημένες θερμοκρασίες, δροσιζόμαστε μέσω του ιδρώτα, ο οποίος παράγεται από τους αδένες αυτούς, καλύπτει το σώμα μας και με την εξάτμιση του ρίχνει την θερμοκρασία του σώματος. Στο σκύλο ιδρωτοποιοί αδένες υπάρχουν μόνο στα πέλματα του και δεν παίζουν σημαντικό ρόλο στην διατήρηση της θερμοκρασίας του σώματος του. Οι σκύλοι για να διατηρήσουν σταθερή την θερμοκρασία του σώματος τους κατά την έκθεση τους σε θερμό περιβάλλον, βασίζονται στην αποβολή θερμότητας με την αναπνοή, δηλαδή με το λαχάνιασμα, κατά το οποίο ο σκύλος αναπνέει γρήγορα, με ανοιχτό το στόμα και τη γλώσσα έξω. Με αυτό τον τρόπο ο οργανισμός εξασφαλίζει αυξημένη ροή αέρα στην αναπνευστική οδό. Εισπνέει κρύο αέρα, ο οποίος περνά από τις υγρές και θερμές επιφάνειες της αναπνευστικής οδού, θερμαίνεται και προκαλείται εξάτμιση. Με τον τρόπο αυτό, κατά την εκπνοή αποβάλλεται μαζί με τον εκπνεόμενο αέρα και θερμότητα κι έτσι η θερμοκρασία του σώματος πέφτει. Αν και ο σκύλος με το λαχάνιασμα μπορεί να αποβάλλει αρκετή θερμότητα, πολύ περισσότερη από όση μπορεί να αποβάλλει ο άνθρωπος με τον ιδρώτα, εντούτοις σε περιπτώσεις που η ζέστη γύρω του είναι αφόρητη, το λαχάνιασμα δεν αρκεί ώστε να διατηρήσει σταθερή τη θερμοκρασία του, με αποτέλεσμα αυτή να αυξάνεται δραματικά.

Η φυσιολογική θερμοκρασία στον σκύλο όταν βρίσκεται σε ηρεμία είναι 38.2-39.3 βαθμούς Κελσίου, με μέση θερμοκρασία τους 38.5 βαθμούς Κελσίου. Συνήθως, η θερμοκρασία είναι λίγο πιο χαμηλή τις πρωινές ώρες και λίγο πιο ψηλή τις βραδινές ώρες.
Η υπερθερμία στον σκύλο συμβαίνει όταν η θερμοκρασία του σώματος του ανέβει πάνω από τους 39.3 βαθμούς Κελσίου και δεν πρέπει να συγχέεται με τον πυρετό. Παρόλο που και στις δύο καταστάσεις η θερμοκρασία του σώματος αυξάνεται, ο πυρετός είναι ένα σύνδρομο, που εκτός από την αύξηση της θερμοκρασίας, παρατηρούνται κι άλλα συμπτώματα, όπως κατάπτωση, ανορεξία, πολυουρία, ταχύπνοια, ταχυκαρδία κ.α. Ο πυρετός παρουσιάζεται σε περιπτώσεις λοιμώξεων από ιούς, μικρόβια, πρωτόζωα, σε τοξικώσεις και σαν αντίδραση σε ορισμένες πυρετογόνες χυμικές ουσίες. Η απλή υπερθερμία παρουσιάζεται συνήθως μετά από αύξηση των καύσεων του οργανισμού, λόγω έντονης άσκησης, όπως για παράδειγμα συμβαίνει στο κυνήγι και σε παθολογικές καταστάσεις του θυρεοειδή αδένα, ο οποίος είναι υπεύθυνος για την παραγωγή ορμονών που ρυθμίζουν τις καύσεις του οργανισμού.

Η παραμονή σε μικρούς, θερμούς και κλειστούς χώρους που δεν αερίζονται καλά, η έντονη άσκηση σε θερμό περιβάλλον και η υπερβολική έκθεση του ζώου στον ήλιο, μπορεί να οδηγήσει σε έντονη υπερθερμία και τελικά στην θερμοπληξία. Οι περισσότερες περιπτώσεις θερμοπληξίας παρατηρήθηκαν μετά από πολύ σύντομη, για μερικά λεπτά, παραμονή του σκύλου στο αυτοκίνητο ή στο κλουβί μεταφοράς όταν αυτά ήταν εκτεθειμένα στον ήλιο. Ακόμα, πολλά περιστατικά θερμοπληξίας παρατηρήθηκαν σε σκυλιά που κυνηγούσαν με υπερβολικό ζήλο κατά τις θερμές ώρες του καλοκαιριού και κατά την μεταφορά τους σε κλούβες στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου σε υπερβολικές θερμοκρασίες.

Όλες οι φυλές σκύλων κινδυνεύουν από θερμοπληξία, όμως πιο ευάλωτα είναι τα ζώα που ανήκουν στις βραχυκεφαλικές φυλές, τα οποία έχουν κοντές μουσούδες και κατά συνέπεια κοντές αναπνευστικές οδούς, οι οποίες λόγω του μικρού τους μήκους αδυνατούν να ρυθμίσουν αποτελεσματικά την αποβολή θερμότητας με την αναπνοή και την θερμοκρασία του σώματος τους. Τέτοιες φυλές είναι τα Pug, τα French bulldog, τα English bulldog, τα Boxer, τα Pekignese και τα Mastif. Πολύ ευαίσθητες είναι επίσης οι φυλές που έχουν πλούσιο ή διπλό τρίχωμα, όπως είναι τα German spitz, Pomeranian και Chow chow. Ιδιαίτερη προσοχή, χρειάζονται ακόμα τα πολύ νεαρά ή υπερήλικα ζώα, αυτά που έχουν σκουρόχρωμο τρίχωμα και τα παχύσαρκα ζώα. Επίσης, τα ζώα που παρουσιάζουν παθολογικές καταστάσεις που έχουν να κάνουν με το αναπνευστικό και το καρδιαγγειακό σύστημα, που παίρνουν φαρμακευτική αγωγή και που στο ιστορικό τους έχουν ήδη κάποιο προηγούμενο επεισόδιο θερμοπληξίας, παρουσιάζουν υψηλότερο κίνδυνο θερμοπληξίας σε σχέση με τα υγιή ζώα.

Για να αποφύγετε τον κίνδυνο θερμοπληξίας καλό είναι να αποφεύγεται η άσκηση, το κυνήγι, η εκπαίδευση του ζώου και κάθε άλλη δραστηριότητα, όταν υπάρχει ζέστη ή τουλάχιστον μειώνετε η διάρκεια και η ένταση αυτών όταν ο καιρός είναι θερμός. Η βόλτα κατά τους καλοκαιρινούς μήνες να γίνεται νωρίς το πρωί και αργά το βράδυ και να έχετε πάντα μαζί σας ένα μπουκάλι με κρύο νερό. Αποφύγετε την μεταφορά του σκύλου με το αυτοκίνητο κατά τις πολύ θερμές ώρες. Τα κλουβιά μεταφοράς, καθώς επίσης και το αυτοκίνητο πρέπει να αερίζονται ικανοποιητικά, να είναι άνετα και δροσερά. Δεν πρέπει ποτέ να αφήνουμε ούτε και για λίγο χρονικό διάστημα ένα ζώο μόνο του στο αυτοκίνητο, γιατί ακόμα και σε μια ανοιξιάτικη και όχι ιδιαίτερα θερμή ημέρα, αυτό μπορεί εύκολα να μετατραπεί σε καμίνι. Αν ο σκύλος μας ζει έξω, φροντίζουμε ώστε να έχει στην διάθεση του όλες τις ώρες της ημέρας κάποιο σκιερό μέρος στο οποίο να μπορεί να καταφύγει. Δεν ξεχνάμε τον σκύλο σε μπαλκόνια και ταράτσες εκτεθημένες στον ήλιο. Δεν δένουμε ποτέ τον σκύλο μας τις θερμές ώρες του καλοκαιριού, με μικρό λουρί, ο ήλιος κινείται και είναι επόμενο ότι σε κάποια στιγμή της ημέρας θα είναι από πάνω του. Το καλοκαίρι, έχουμε πάντα στην διάθεση του σκύλου μας όπου κι αν βρίσκεται άφθονο, καθαρό και δροσερό νερό και τον δροσίζουμε ανά τακτά χρονικά διαστήματα ραντίζοντας τον με νερό ή με βρεγμένη πετσέτα όταν αυτό κρίνεται αναγκαίο.

Η απλή υπερθερμία υποχωρεί συνήθως από μόνη της, ενώ στην περίπτωση της θερμοπληξίας είναι αναγκαίο να αντιμετωπιστεί εγκαίρως. Η θερμοκρασία του σώματος στις περιπτώσεις θερμοπληξίας είναι πολύ ψηλή, συνήθως πάνω από 42 βαθμούς Κελσίου. Όσο πιο γρήγορα επαναφέρουμε την θερμοκρασία του σώματος στα φυσιολογικά επίπεδα, τόσο λιγότερες θα είναι και οι μόνιμες βλάβες στα διάφορα συστήματα και όργανα του οργανισμού.

Τα πρώτα συμπτώματα της θερμοπληξίας είναι ότι το ζώο γίνετε νωχελικό, ανόρεκτο, παρουσιάζει κατάπτωση, ατονία, ζάλη, τάσεις για λιποθυμία, η αναπνοή γίνεται βαρετή και γρήγορη, τρέχουν πολλά σάλια, τα ούλα είναι έντονα κόκκινα και παρουσιάζει ταχυκαρδία. Μπορεί να κάνει εμετό και διάρροια. Παρουσιάζει αδυναμία συντονισμού στις κινήσεις του, χάνει την ισορροπία του, αδυνατεί να στηριχτεί στα πόδια του και πολλές φορές χάνει ακόμα και τις αισθήσεις του. Στην συνέχεια, καθώς η ώρα περνά και η θερμοκρασία του οργανισμού παραμένει πολύ ψηλή, τα συμπτώματα γίνονται ακόμα πιο δραματικά. Αρχίζει ο εκφυλισμός των μυών του σώματος και των διαφόρων οργάνων, από την καρδία παρουσιάζονται αρρυθμίες και από το αναπνευστικό σύστημα, δύσπνοια. Οι νεφροί καταστρέφονται και πολύ σύντομα οδηγούμαστε σε οξεία νεφρική ανεπάρκεια, η οποία συνοδεύεται συνήθως από αδυναμία ούρησης (ανουρία) και πνευμονικό οίδημα. Μπορεί ακόμα να παρατηρηθεί εγκεφαλικό οίδημα, με το ζώο να βρίσκεται σε κώμα ή να παρουσιάζει επιληπτικές κρίσεις. Επίσης, μια άλλη δραματική συνέπεια της θερμοπληξίας είναι τα προβλήματα που παρουσιάζονται στον μηχανισμό πήξης του αίματος, με αποτέλεσμα πολλές φορές τα ζώα να πεθαίνουν από ακατάσχετες αιμορραγίες.

Σε περίπτωση θερμοπληξίας η έγκαιρη και ψύχραιμη παρέμβαση από τον ιδιοκτήτη του ζώου είναι πολύ σημαντική και ελαττώνει κατά πολύ τα ποσοστά θνησιμότητας. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνετε είναι να τοποθετήσετε το ζώο σε δροσερό και καλά αεριζόμενο μέρος, καλύτερα σε κλιματιζόμενο μέρος. Θα πρέπει να βρέξετε το σώμα του με οινόπνευμα (καλύτερα) ή με νερό, όχι πολύ παγωμένο για να μην πάθει σοκ, με ψεκασμό. Καλό είναι να τοποθετήσετε κρύες πετσέτες, βρεγμένες με νερό στο κεφάλι και στον κορμό, να γίνουν κρύα μπάνια και να γίνει άμεση μεταφορά του ζώου στον κτηνίατρο, για να του δώσει τις πρώτες βοήθειες και να το νοσηλέψει στην κλινική. Προσέξτε, το παγωμένο νερό μπορεί να οδηγήσει το ζώο σε σόκ, από δραματική πτώση της θερμοκρασίας, που συνοδεύεται από χειρότερα πράγματα, γι΄ αυτό καλό είναι να το αποφεύγεται, εκτός αν δείτε ότι η θερμοκρασία δεν πέφτει με τίποτα και η κατάσταση του ζώου είναι κρίσιμη.

Δρ. Μαριάννα Γεωργίου

ΟΙ ΚΑΝΝΕΣ ΤΟΥ ΟΠΛΟΥ... ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ!!

Όταν μιλούμε για τις κάννες του λειόκαννου όπλου διάφορα ερωτηματικά μας δημιουργούνται. 

Τα πρώτα βήματα κατασκευής χάλυβα άρχισαν μετά το 1800 όταν οι μεταλλουργοί άρχισαν να προσθέτουν στον σίδηρο (Fe) άλλα στοιχεία όπως άνθρακα (C),μολυβδαίνιο (Mo), νικέλιο (Ni),χρώμιο (Gr) και πολλά άλλα. Ανάλογα με τις ιδιότητες που θέλουμε να έχει ο χάλυβας τότε προσθέτουμε ή αφαιρούμε στοιχεία ή ποσότητα αυτών.

Ένα εργοστάσιο καννών θέλει τον χάλυβα να έχει χαμηλό κόστος, μεγάλη αντοχή στις πιέσεις, ελαστικότητα επίσης να αντιστέκεται στην οξειδωτική δράση της πυρίτιδας του καψιλίου και της ατμόσφαιρας. Κάθε μέρος της κάννης συμπεριφέρεται διαφορετικά και οι προδιαγραφές του ατσαλιού είναι διαφορετικές.

Τύπος Χάλυβα

Πολλά είδη χάλυβα υπάρχουν εδώ και πολλά χρόνια και τα ονόματα των εταιριών αυτών έχουν χαραχτεί όχι μόνο στα όπλα αλλά και στην μνήμη των κατόχων των όπλων αυτών.

BÖEHLER το συναντούμε σε όπλα πολύ ακριβά όπως παλιά μοντέλα της Merkel Krieghoff στα ακριβά μοντέλα της Beretta στα Fratelli Gamba αλλά και σε άλλα όπλα κυρίως γερμανικών αλλά και αυστριακών εταιριών

KRUP Γερμανικό ατσάλι με επίσης υψηλό κόστος. Το συναντούμε στα Merkel,Blaser,Sauer και άλλα επίσης ακριβά όπλα.

BELOTA Ισπανικό ατσάλι εξαιρετικής ποιότητας.

SPECIAL STEEL ACCIAIO VICKERS Χαμηλού κόστους ατσάλι Αγγλικό αλλά το χρησιμοποιούν κυρίως Ιταλικές εταιρίες .

WINCHESTER STEEL

CHROMIUM MOLYBDENIUM STEEL

SPECIAL STEEL BREDA

NICKEL STEEL

COCKERILL SPECIAL STEEL

Μήκος κάννης

Έχει συζητηθεί από πολλούς αρθογράφους και πολλούς επιστήμονες για το ποιο μήκος κάννης είναι το πιο σωστό. Αποτελέσματα ερευνών έδειξαν ότι ανεξάρτητα αν το όπλο μας είναι 24 ίντσες ή 30 ίντσες η απώλεια στην ταχύτητα των σκαγιών είναι αμελητέα Αλλά επιλέγουμε μήκος κάννης ανάλογα με το είδος κυνηγίου που κάνουμε πχ αν κυνηγούμε μπεκάτσα επιλέγουμε όπλο 24 ιντσών. Αν όμως κυνηγούμε περδίκι πιο πολλοί επιλέγουν 28 ίντσες., Για καρτέρι που έχουμε πιο μεγάλες αποστάσεις επιλέγουμε 30 ίντσες ή ακόμα και 32 ίντσες. Όταν η απόσταση βολής είναι μικρή το όπλο με κοντή κάννη είναι πιο γρήγορο στην επώμηση. Όταν όμως η απόσταση βολής είναι πιο μεγάλη το όπλο με 30 ή 32 ίντσες, η ρίγα που σκοπεύουμε έχει πιο μεγάλο μήκος και έτσι έχουμε πιο λίγες πιθανότητες απόκλισης από την ευθεία..

Μήκος θαλάμης

Τα τελευταία χρόνια συναντούμε όπλα με μήκος θαλάμης από 65mm,67mm,70mm,76,mm μέχρι και 89mm.

Όμως πλέον τα εργοστάσια όπλων κατασκευάζουν κυρίως τα magnum (76mm)

Όταν έχουμε θαλάμη 70mm μπορούμε να τοποθετήσουμε φυσίγγιο 70mm ή και μικρότερο (67mm) αλλά δεν μπορούμε να βάλουμε 76mm φυσίγγιο γιατί υπάρχει μεγάλος φόβος ατυχήματος.

Μήκος κώνου

Το μεταβατικό στάδιο μεταξύ θαλάμης και αυλού είναι ο κώνος. Αυτό το στάδιο είναι πολύ σημαντικό για την ανάκρουση του όπλου και την απόδοση του όπλου. Το μήκος του κώνου δεν αναγράφετε σε κανένα σημείο πάνω στο όπλο αλλά πλέον τα περισσότερα όπλα κατασκευάζονται με μακρύ κώνο. Μόνο ένας ειδικός μπορεί να μετρήσει το μήκος ενός κώνου. Ένα όπλο με μακρύ κώνο και με διευρυμένο αυλό υπερέχει σημαντικά στη βλητική από ένα άλλο με ποιο κοντό κώνο και πιο στενό αυλό. Φυσικά πρέπει να χρησιμοποιήσουμε φυσίγγια νέας τεχνολογίας.

Διάμετρος αυλού

Το μέρος της κάννης από το τέλος του κώνου μέχρι την αρχή του τσοκ είναι ο αυλός.

Η διάμετρος του αυλού αρχίζει από 18,2mm μέχρι και 18,9mm. Τα τελευταία χρόνια πολλά όπλα έχουν 18,4 και 18,5mm διάμετρο. Αλλά κυκλοφορούν και τα όπλα με διευρυμένο αυλό 18,6mm μέχρι και 18,9mm που όπως έγραψα πιο πάνω με συνδυασμό και με τον μακρύ κώνο (long forcing cone) η ανάκρουση μειώνεται σε μεγάλο βαθμό.

Εσωτερική επιχρωμίωση

Η εσωτερική επιφάνια των καννών σε πολλά όπλα επικαλύπτεται με σκληρό χρώμιο.

Ένα μεγάλο μειονέκτημα του ατσαλιού είναι η εύκολη οξείδωση του και σταδιακά οι κάννες μας καταστρέφονται. Όταν η κάννη μας αρχίσει να οξειδώνετε είναι πολύ δύσκολο να την σταματήσουμε. Λόγοι πέραν από το κράμα του ατσαλιού που οι κάννες έχουν κατασκευαστεί (κάποια είναι πιο ευαίσθητα στην οξείδωση) είναι και η λείανση που έχουν υποστεί εσωτερικά. Όσο πιο καλή είναι η ποιότητα λείανσης τόσο πιο λίγοι πόροι παραμένουν στην επιφάνια .Για να γίνει αυτή η λείανση χρειάζονται έμπειροι εργάτες και πολλής χρόνος . Για αυτό όπλα υψηλού κόστους πολλές φορές είναι αχρωμίωτα . Ένας κυνηγός όταν αποφασίσει να αγοράσει ένα ακριβό αχρωμίωτο όπλο πρέπει να το εκτιμά και να είναι διαθετημένος να ξοδεύει χρόνο για την συντήρηση του.

Σύσφιξη τσοκ

Το τσοκάρισμα είναι το τελευταίο μέρος της κάννης πριν την έξοδο. Υπάρχουν τα σταθερά τσοκς και τα εναλλασσόμενα.. Το τσοκ αλλά και με συνδυασμό και με τα άλλα μέρη τις κάννης και με το φυσίγγιο θα μας δώσει την ανάλογη κατανομή που θέλουμε. Όταν σε ένα όπλο δεν υπάρχουν ενδείξεις για το τσοκ ο μόνος τρόπος για να βρούμε τι είναι πρέπει να το μετρήσει ο ειδικός. Μετρούμε την διάμετρο του αυλού και του τσοκ και τότε κρίνουμε το είδος του τσοκ.

Ότι όπλο και αν κρατάμε, κοντό –μακρύ, χρωμιομένο ή αχρωμίοτο πρέπει να αντιληφθούμε ότι στα χέρια μας έχουμε ένα φονικό εργαλείο. Ένα εργαλείο το οποίο θέλει συντήρηση και να το χειριζόμαστε με προσοχή και σύνεση. Σε αντίθετη περίπτωση μπορούμε να έχουμε κακά μέχρι και τραγικά αποτελέσματα. Ένα παραμελημένο όπλο ή ένα όπλο το οποίο χρησιμοποιείτε απερίσκεπτα και επιπόλαια μπορεί να έχει καταστροφικά αποτελέσματα για τους γύρο του ή ακόμη και για τον ίδιο τον κάτοχο του. Μια φωτογραφία είναι λένε χίλιες λέξεις, παρατηρήστε λοιπόν καλά τις φωτογραφίες με τα όπλα που έχουν εκραγεί και φανταστείτε την ώρα που έγινε η έκρηξη στα χέρια του κατόχου του. 

Toυ Κώστα Πελετιές

Διπλωματούχου Οπλουργού

ΑΠΟ:http://www.cyprushuntingmagazine.com

ΣΟΒΑΡΗ ΥΠΟΘΕΣΗ ΛΑΘΡΟΘΗΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ!!

Σοβαρή υπόθεση λαθροθηρίας, που αφορούσε κατοχή μεγάλου αριθμού παράνομων μέσων σύλληψης άγριων πτηνών και κατοχής αυστηρά προστατευόμενων αρπακτικών πτηνών, κατήγγειλαν την Τρίτη 10/4/2012 μέλη της Υπηρεσίας Θήρας & Πανίδας του Ταμείου Θήρας, στον Αστυνομικό Σταθμό Αραδίππου.

Συγκεκριμένα στις 10/4/2012, μέλη της Υπηρεσίας Θήρας & Πανίδας του Ταμείου Θήρας, μετά από συντονισμένη επιχείρηση προέβησαν σε έλεγχο σε υποστατικά στα οποία εντόπισαν κλουβιά με προστατευόμενα και θηραματικά άγρια πτηνά των οποίων η κατοχή απαγορεύεται. Στη συνέχεια σε έρευνα που έγινε σε διπλανά υποστατικά, τα οποία ανήκαν στο ίδιο  πρόσωπο, εντοπίστηκαν δίκτυα σύλληψης άγριων πτηνών και  ξόβεργα. 

Συνολικά κατασχέθηκαν 10 δίκτυα σύλληψης άγριων πτηνών, 436 ξόβεργα, 2 ζωντανές αετοβαρβακίνες (Buteo rufinus), μία ζωντανή ποντικορβακίνα (Buteo buteo), 15 ζωντανές φάσες και 12 ζωντανά τρυγόνια. Όλα τα πιο πάνω άγρια πτηνά αφού ελέχθησαν από Λειτουργό των Κτηνιατρικών Υπηρεσιών και αφού ακολουθήθηκαν όλες οι δέουσες ενέργειες απελευθερώθηκαν στο φυσικό τους περιβάλλον.  

Οι 2 αετοβαρβακίνες είναι μόνιμοι κάτοικοι της Κύπρου, θεωρούνται αρκετά σπάνια είδη και περιλαμβάνονται στο Παράρτημα Ι (πτηνά για τα οποία απαιτούνται μέτρα ειδικής προστασίας) της Ευρωπαϊκής Οδηγίας περί Διατηρήσεως των Αγρίων Πτηνών (2009/147/ΕΕ).

Ο ιδιοκτήτης των υποστατικών και των κλουβιών κατηγορήθηκε γραπτώς και αφέθηκε ελεύθερος. 
ΑΠΟ: http://www.cyprushuntingmagazine.com

Απαγόρευση κυνηγιού στη Γαύδο

Τέλος στο κυνήγι θηραμάτων για τρία χρόνια στην ακριτική Γαύδο βάζει το Δασαρχείο Χανίων, ικανοποιώντας και σχετικό αίτημα του δημοτικού συμβουλίου του νησιού.

H απόφαση ελήφθη καθώς διαπιστώθηκε σημαντική μείωση του πληθυσμού βασικών θηραμάτων, όπως των λαγών και της πέρδικας, εξαιτίας της λαθροθηρίας.

«Απαγορεύουμε σε όλη τη νήσο Γαύδο από την έναρξη της ισχύος της παρούσης και για τρία χρόνια το κυνήγι όλων των θηραμάτων πτερωτών και τριχωτών σε όλη την έκτασή της, εμβαδού 29 τετραγωνικών χιλιομέτρων, για την προστασία του θηραματικού κεφαλαίου και τον φυσικό πολλαπλασιασμό τους στην περιοχή της νήσου Γαύδου της Περιφερειακής Ενότητας Χανίων» αναφέρεται μεταξύ άλλων στην απόφαση του δασαρχείου και τονίζεται ότι οι παραβάτες θα τιμωρούνται με βάση τα όσα ορίζει ο νόμος.
απο: http://kentayros.wordpress.com

ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΕΝΟΣ ΕΔΕΣΜΑΤΟΣ... Τσίχλες... καλαμάκι!

Αν εξαιρέσουμε τις ημέρες των χριστουγεννιάτικων γιορτών, τα καλύτερα «τσιμπούσια» με κυνήγι γίνονται αυτήν την περίοδο όπου η σεζόν έχει λήξει, οι καταψύκτες είναι ακόμα σχετικά πλήρεις από τις εξορμήσεις του χειμώνα, και οι φίλοι έχουν την ανάγκη να ξανασυναντηθούν και να θυμηθούν στιγμές γύρω από έναν μεζέ και ένα ποτήρι κρασί...

Η τσίχλα ως θήραμα έχει δύο μεγάλα πλεονεκτήματα γι' αυτά τα γεύματα της παρέας:

Πρώτον, είναι από μόνη της ένα εκλεκτό «έδεσμα»!

Δεύτερον, υπάρχει ως θήραμα σε αφθονία, οπότε είναι εύκολο, ανάλογα με το πλήθος της ομήγυρης, να βρεθεί και ο αριθμός των πουλιών που θα αντιστοιχεί σε όλα τα συμμετέχοντα «πιρούνια».

Η συνταγή που παραθέτουμε έχει ιταλική προέλευση, γιατί όσον αφορά την κυνηγετική κουζίνα για τα μικρόπουλα, οι Ιταλοί είναι μακράν... οι πρώτοι διδάξαντες!

Προετοιμασία

Αφού μαδήσετε και πλύνετε προσεκτικά τις τσίχλες, αφαιρείτε τα εντόσθια και κόβετε τα πόδια προσεχτικά στην κλείδωση, ώστε να μπορέσετε έπειτα να τα στρίψετε προς την κοιλιακή κοιλότητα.

Πρέπει να έχετε φροντίσει να έχετε στη διάθεσή σας σκόρδο, φασκόμηλο, πανσέτα εξαιρετικής ποιότητας, τυρί λογάδι, χοιρινό λουκάνικο και... καλό χωριάτικο ψωμί που δεν είναι εκείνης της ημέρας, αλλά μιας-δυο ημερών πριν.

Εκτέλεση

1. Κόψτε την πανσέτα σε χονδρές φέτες, ετοιμάστε το τυρί κομμένο σε μικρούς κύβους και τυλίξτε τα μαζί με τη σκελίδα του σκόρδου σε ένα ή δύο φύλλα φασκόμηλου.
2. Βάλτε αλάτι και πιπέρι στις τσίχλες, τοποθετώντας στην κοιλιά το «δεματάκι» με το σκόρδο και το τυρί. Επειτα κλείστε την κοιλιά των πουλιών, βάζοντας χιαστί τα πόδια τους.
3. Τυλίξτε προσεκτικά τις τσίχλες με μια χοντρή φέτα από πανσέτα και τοποθετήστε το «δημιούργημά» σας σε ένα αντικολλητικό ταψί φούρνου, μαζί με χοιρινά λουκάνικα, χωρισμένα σε τρία μέρη! Μην ξεχάσετε να αλείψετε τα πάντα με λίγο ελαιόλαδο.
4. Μετά περίπου 20-25 λεπτά οι τσίχλες και τα λουκάνικα έχουν αρχίζει να τσιγαρίζουν, αφήνοντας στο ταψί ένα λαχταριστό λίπος!

Είναι η στιγμή που θα τα βγάλτε από τον φούρνο, θα πασαλείψετε το ψημένο κομμάτι ψωμιού με το λάδι από το μαγείρεμα, και θα τοποθετήσετε τα ευωδιαστά «υλικά» σας με την εξής σειρά πάνω... στο καλαμάκι: ψωμί, φασκόμηλο, τσίχλα και λουκάνικο.

Αφού τα «καλαμάκια» έχουν πλέον ολοκληρωθεί, βάλτε τα ξανά στον φούρνο και αφήστε τα να γίνονται, μέχρι τη στιγμή που το ψωμί θα είναι πολύ τραγανό και η πανσέτα καλά ροδοκοκκινισμένη.

Και μια τελευταία συμβουλή: για να απολαύσετε πραγματικά αυτό το πιάτο, δεν χρειάζονται μαχαιροπίρουνα... Οι τσίχλες τρώγονται καλύτερα με τα χέρια!!!!

Πρώτες Bοήθειες στον σκύλο σας κατά το κυνήγι!!!

Αρκετές είναι οι φορές που κατά την διάρκεια μιας κυνηγετικής εξόρμησης ο κυνηγός καλείται να δώσει τις πρώτες βοήθειες στον σκύλο του, είτε γιατί αυτός δηλητηριάστηκε, είτε γιατί δαγκώθηκε από φίδι, είτε γιατί έπαθε κάποιο άλλο ατύχημα. Έτσι, καλό είναι να έχετε μαζί σας ένα κουτί πρώτων βοηθειών, που μαζί με τις οδηγίες που θα πάρετε από τον κτηνίατρο σας, αποδεικνύεται αρκετές φορές σωτήριο για τον τετράποδο σύντροφο σας. Ένα κουτί πρώτων βοηθειών καλό είναι να περιέχει ένα ελαστικό επίδεσμο, ένα ψαλίδι, σύριγγες, ενέσιμη κορτιζόνη, ενέσιμο διάλυμα ατροπίνης και κάτι για να προκαλέσετε εμετό, εμετικό χάπι ή αμπούλα με ενέσιμη απομορφίνη. Αν θέλετε μπορείτε επίσης να έχετε οφθαλμικές σταγόνες, αντισηπτικό διάλυμα, θερμόμετρο κάποια αντιβιοτική αλοιφή και αποστειρωμένες γάζες. ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΣΗ ΑΠΟ ΟΡΓΑΝΟΦΩΣΦΟΡΙΚΑ Η δηλητηρίαση από οργανοφωσφορικά αποτελεί μια από τις συχνότερες καταστάσεις που αναγκάζεται ο κυνηγός να δώσει τις πρώτες βοήθειες στον σκύλο του. Τα οργανοφωσφορικά, είναι χημικές ουσίες που χρησιμοποιούνται κυρίως ως φυτοφάρμακα σε διάφορες καλλιέργειες (λανέϊτ, φουρατάν) ή για την καταπολέμηση παρασίτων των σκύλων (τσιμπούρια, ψύλλοι). Η δηλητηρίαση μπορεί να προκληθεί είτε μετά από πρόσληψη της ουσίας από το στόμα, είτε από απορρόφηση της από το δέρμα με τα φαρμακευτικά μπάνια για εκτοπαράσιτα, όταν χρησιμοποιείτε πυκνότερο διάλυμα από το προτεινόμενο.  Τα δηλητήρια τοποθετούνται σε δολώματα, όπως κομμάτια από κρέας, λίπος, κόκκαλα κ.α. , σε δοχεία με νερό και σε κόλλες για ποντικούς που κολλάνε στα πόδια των σκύλων και στην προσπάθεια τους να καθαριστούν δηλητηριάζονται. Εκτός από τους κυνηγότοπους, τοποθετούνται συχνά κοντά σε κατοικημένες περιοχές, σε περιβόλια, κοντά σε φάρμες, ακόμα και στα κλουβιά μεταφοράς των σκύλων που είναι πολλές φορές εκτεθειμένα στα αυτοκίνητα των κυνηγών. Τα συμπτώματα αρχίζουν αμέσως μετά την κατάποση του δολώματος. Το ζώο αρχικά χάνει την ισορροπία του, παρουσιάζει αταξία στις κινήσεις του, τρέχουν τα σάλια του, αρχίζει να τρέμει και να αναπνέει γρήγορα με ανοικτό το στόμα. Στα επόμενα λεπτά τα συμπτώματα γίνονται εντονότερα, παρουσιάζει αυξημένη δύσπνοια, σπασμούς, η κόρη του ματιού παρουσιάζει συστολή και σταδιακά αρχίζουν να πέφτουν οι καρδιακοί παλμοί. Τα συμπτώματα διαφέρουν ως προς την ένταση τους ανάλογα με την ποσότητα του δηλητηρίου και το πόσο ισχυρό είναι αυτό, μπορεί να διαρκέσουν μέχρι και 45 λεπτά στις περιπτώσεις που το δηλητήριο ήταν πολύ λίγο, ενώ σε άλλες περιπτώσεις μπορεί ο θάνατος να επέλθει σε μόνο μερικά λεπτά. Ο θάνατος οφείλεται στην κατάρρευση του καρδιαγγειακού και του αναπνευστικού συστήματος, αφού προκαλούν βραδυκαρδία (η καρδιά συσπάται με πολύ αργό ρυθμό), αρρυθμίες, αύξηση των βρογχικών εκκρίσεων και πνευμονικό οίδημα. Η έγκαιρη και σωστή επέμβαση από τον ιδιοκτήτη είναι σωτήρια για τον σκύλο. Με την άσκηση των πρώτων βοηθειών ουσιαστικά γλιτώνετε τον σκύλο από βέβαιο θάνατο και κερδίζετε χρόνο μέχρι να φτάσετε στην πλησιέστερη κτηνιατρική κλινική, που συχνά δεν βρίσκεται κοντά στους κυνηγότοπους. Το πρώτο που πρέπει να κάνετε, είναι να προκαλέσετε εμετό το συντομότερο δυνατό. Ο καλύτερος τρόπος για να προκαλέσετε εμετό είναι με ενδομυϊκή ένεση απομορφίνης ή με χορήγηση εμετικού χαπιού. Άλλοι τρόποι για να προκαλέσει κάποιος εμετό είναι με αλατόνερο ή με εμετικό σιρόπι. Αποφύγετε την χορήγηση λαδιού από το στόμα, γιατί υπάρχει αυξημένος κίνδυνος εισρόφησης στους πνεύμονες. Ακόμα, δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να επιχειρήσετε να προκαλέσετε εμετό αν ο σκύλος δεν έχει επαφή με το περιβάλλον, δεν έχει δηλαδή τις αισθήσεις του ή έχουν περάσει πάνω από 3 ώρες από την λήψη του δηλητηρίου. Προσέξτε, η χρήση ενέσιμης απομορφίνης πρέπει να γίνεται πάντα σύμφωνα με τις οδηγίες του κτηνιάτρου σας. Μεγαλύτερη από την επιτρεπτή δόση απομορφίνης μπορεί να επιφέρει ηρέμηση στο ζώο. Επίσης, αν μετά από την χορήγηση της απομορφίνης, δεν προκληθεί εμετός, δεν πρέπει να χορηγήσετε 2η ένεση, γιατί η επαναχορήγηση της μπορεί να καταστείλει το κέντρο του εμετού και αυξάνει τον κίνδυνο τοξίκωσης. Αμέσως μετά την χορήγηση του εμετικού και χωρίς να χάνεται χρόνο περιμένοντας το ζώο να κάνει εμετό, θα πρέπει να χορηγήσετε το αντίδοτο, την ατροπίνη στη δόση που θα σας συμβουλέψει από πριν ο κτηνίατρος σας. Η δόση της ατροπίνης εξαρτάται από το πόσο έντονη είναι η βραδυκαρδία και η σιελόρροια που παρατηρείται στο ζώο. Η δράση της ατροπίνης βοηθά στην πρόληψη της βραδυκαρδίας, καθώς αυξάνει τους καρδιακούς παλμούς, μειώνει την παραγωγή σιέλου, μειώνει τις βρογχικές εκκρίσεις (καθαρίζει την αναπνευστική οδό, από τα υγρά που παράγονται και την μπλοκάρουν) και τέλος, προκαλεί διαστολή της κόρης του οφθαλμού. Χορηγείται ενδομυϊκά, υποδορίως και σε επείγουσες καταστάσεις ενδοφλεβίως. Σε ενδοφλέβια χορήγηση, έχουμε εκδήλωση της δράσης της ατροπίνης σε 30-60 δευτερόλεπτα, ενώ σε ενδομυϊκή ή υποδόρια χορήγηση σε 10-15 λεπτά. Μετά την χορήγηση της ατροπίνης ελέγχεται η αναπνοή και ότι οι αεραγωγοί είναι ανοικτοί, για να το ελέγξετε αυτό ανοίγετε το στόμα του σκύλου, τραβάτε λίγο την γλώσσα προς τα έξω και κοιτάτε στο βάθος της στοματικής κοιλότητας, αν υπάρχουν εκκρίσεις, σάλια, τα σκουπίζετε με μια γάζα ή με ένα κομμάτι ύφασμα. Επίσης, μπορείτε να ελέγξετε τους καρδιακούς παλμούς είτε παίρνοντας τον σφυγμό του σκύλου, τον οποίο μπορείτε να ψηλαφίσετε τοποθετώντας το χέρι σας στην εσωτερική επιφάνεια του μηρού του, είτε με τοποθέτηση της παλάμης σας στη αριστερή επιφάνεια του θώρακα στις πρώτες πλευρές. Αν οι παλμοί είναι κάτω από 60-80 ανά λεπτό, αν υπάρχουν αυξημένες βρογχικές εκκρίσεις και σάλια ή αν η κόρη του οφθαλμού είναι ακόμα σε συστολή, τότε χορηγείτε ξανά ατροπίνη. Αν η κόρη του ματιού είναι σε διαστολή, καλύπτει δηλαδή σχεδόν όλο το χρωματιστό μέρος του ματιού, αν οι καρδιακοί παλμοί είναι καλοί κι αν δεν υπάρχει αυξημένη παραγωγή σάλιου τότε δεν χρειάζεται να χορηγήσετε επιπλέον δόση ατροπίνης. Αφού δώσετε τις πρώτες βοήθειες στον σκύλο σας και χωρίς να χάνετε επιπλέον χρόνο θα πρέπει να τον μεταφέρετε το ταχύτερο δυνατό στην πλησιέστερη κτηνιατρική κλινική για περαιτέρω περίθαλψη. Εκεί, ο κτηνίατρος θα του χορηγήσει ορούς για αποκατάσταση της πίεσης του αίματος και για αποτοξίνωση του οργανισμού από το δηλητήριο και θα κρίνει ανάλογα με την περίπτωση αν χρειάζεται να χορηγήσει επιπλέον δόση ατροπίνης, βρογχοδιασταλτικά φάρμακα, για την αντιμετώπιση της δύσπνοιας, διουρητικά, για την αντιμετώπιση του πνευμονικού οιδήματος, αντισπασμωδικά, ηρεμιστικά και άλλα υποστηρικτικά φάρμακα ανάλογα με την συμπτωματολογία του ζώου. ΔΑΓΚΩΜΑ ΑΠΟ ΦΙΔΙ Συχνότερα, δαγκώνουν τα σκυλιά στο κεφάλι και στα πόδια. Η σοβαρότητα της κατάστασης εξαρτάται από την ποσότητα και την ποιότητα του δηλητηρίου και το σημείο του δαγκώματος. Τη στιγμή του δαγκώματος ο σκύλος πονάει βγάζει κραυγές, μπορεί να τραβηχτεί πίσω και φαίνεται να έχει τρομαγμένο ύφος. Αν δείτε το φίδι, αυτό θα σας βοηθήσει να καταλάβετε τι συνέβηκε στο σκύλο σας, αν όμως δεν είστε σίγουροι ότι πρόκειται για φίδι, για να σιγουρευτείτε ότι πρόκειται για δάγκωμα από φίνα θα πρέπει να εντοπίσετε το σημείο του δαγκώματος. Στο σημείο το δαγκώματος διακρίνονται 2 σημάδια από τα δόντια του φιδιού, τα σημάδια αυτά έχουν μέγεθος και σχήμα «φακής» και συνήθως αιμορραγούν. Στην περιοχή παρουσιάζεται πόνος, οίδημα, δηλαδή πρήξιμο, υπεραιμία και με την πάροδο του χρόνου η περιοχή αρχίζει να μελανιάζει. Το ζώο μπορεί να κάνει εμετό, διάρροια και να παρουσιάζει ταχύπνοια, ταχυκαρδία και δύσπνοια. Επίσης, με την επίδραση του δηλητηρίου παράγεται από τον οργανισμό τεράστια ποσότητα ισταμίνης που μπορεί να προκαλέσει αλλεργικό σοκ. Στην περίπτωση της οχιας θα πρέπει να ακινητοποιήσετε το ζώο, γιατί οι πολλές κινήσεις αυξάνουν την απορρόφηση του δηλητηρίου. Μην προσπαθήσετε να πλησιάσετε ή να σκοτώσετε το φίδι, γιατί υπάρχει κίνδυνος για την ζωή σας. Αφού ακινητοποιήσετε το ζώο, κάντε του μια ενδομυϊκή ένεση κορτιζόνης για να προλάβετε το αλλεργικό σοκ και για να μειώσετε το οίδημα στο σημείο του δαγκώματος. Αν το δάγκωμα βρίσκετε στο πόδι, τοποθετήστε τον σκύλο έτσι ώστε το δάγκωμα να βρίσκεται κάτω από το επίπεδο της καρδιάς και κάνετε μια χαλαρή επίδεση με ελαστικό επίδεσμο ή με ότι έχετε (ακόμα και με τη ζώνη σας) 2-3εκ. από το σημείο του δαγκώματος και μια πιο σφικτή 5-6εκ. από το σημείο του δαγκώματος και προς την καρδιά. Η επίδεση μπορεί να παραμείνει μέχρι και 2 ώρες, όμως αν το χρώμα του ποδιού αρχίσει να μελανιάζει θα πρέπει να την χαλαρώσετε. Μην προσπαθήσετε να ρουφήξετε με το στόμα σας το δηλητήριο από την πληγή, γιατί κινδυνεύετε εσείς. Υπάρχουν 3 βασικοί κίνδυνοι από τα δαγκώματα φιδιών, ο κίνδυνος της αναφυλαξίας, που θα τον προλάβετε με την ένεση κορτιζόνης που θα κάνετε, ο κίνδυνος των νεκρώσεων των διαφόρων ιστών του οργανισμού από την απορρόφηση του δηλητηρίου και το κίνδυνος βακτηριδιακής μόλυνσης, αφού τα φίδια είναι φορείς πολλών μικροβίων και ιών. Για την αντιμετώπιση των νεκρώσεων και της μόλυνσης θα πρέπει ο σκύλος να μεταφερθεί το συντομότερο σε κάποια κτηνιατρική κλινική και να του χορηγηθεί ενδοφλέβια αντιοφικός ορός, ορός δηλαδή που εξουδετερώνει το δηλητήριο του φιδιού και προλαμβάνει τις νεκρώσεις, ισχυρά αντιβιοτικά, οροί και άλλα υποστηρικτικά φάρμακα ανάλογα με την κατάσταση του ζώου. Η πρόγνωση είναι επιφυλακτική και εξαρτάται από την ποσότητα του δηλητηρίου, το πόσο ισχυρό ήταν και από το χρονικό διάστημα που μεσολάβησε από το δάγκωμα μέχρι την χορήγηση του αντιοφικού ορού. Δρ. Μαριάννα Γεωργίου

 

ΝΟΜΙΚΟΙ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΙ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ ΤΗΣ ΘΗΡΑΣ

Οι κυνηγετικές καραμπίνες επιτρέπεται να φέρουν συνολικά μέχρι τρία φυσίγγια (1 φυσίγγι στη θαλάμη + 2 στην αποθήκη) και απαγορεύεται να μπορούν να δεχθούν περισσότερα (είναι υποχρεωτική η τοποθέτηση μειωτήρα). Οι παραβάτες σύμφωνα με το νόμο 2168 (περί όπλων, πυρομαχικών κ.λπ.) τιμωρούνται με ποινή φυλάκισης έξι μηνών και χρηματική ποινή τουλάχιστον εξακοσίων ευρώ (600,00 €) και με κατάσχεση της κυνηγετικής τους καραμπίνας. Εάν αρνηθείτε τον έλεγχο ή να παραδώσετε το όπλο στο αρμόδιο ελεγκτικό όργανο, διαπράττετε το αδίκημα της απείθειας, που επιφέρει σοβαρές συνέπειες. 
Σύμφωνα με το νόμο 1845/1989 - αρθ. 38 παρ. 9 - όποιος διέρχεται μέσα από δασικές χορτολιβαδικές περιοχές, γεωργικές εκτάσεις που γειτνιάζουν με δάση και δασικές εκτάσεις, καθώς επίσης από βιότοπους και ιδίως υγρότοπους υποχρεούται σε έλεγχο της ταυτότητας, άδειας κυνηγιού κ.λπ., εφόσον κληθεί από δασικό όργανο και κατ' επέκτασιν από τα όργανα θηροφυλακής. Επίσης σε στάθμευση και έλεγχο των στοιχείων ταυτότητος και των αυτοκινήτων υποχρεούνται όλοι οι οδηγοί που διέρχονται από οδούς που διασχίζουν δάση ή δασικές εκτάσεις. Κανείς δεν υπόκειται στον παραπάνω έλεγχο χωρίς προηγούμενη επίδειξη της υπηρεσιακής ταυτότητας του οργάνου που τον ενεργεί. 
Το κυνήγι όλων των επιτρεπόμενων θηραμάτων, επιτρέπεται να ασκείται στο χρονικό διάστημα από μισή ώρα προ της ανατολής του Ηλίου μέχρι μισή ώρα μετά τη δύση του Ηλίου.
Απαγορεύεται η αγοραπωλησία όλων των ειδών θηραμάτων, εκτός εκείνων που προέρχονται από εκτροφεία (δημόσια ή ιδιωτικά), από ελεγχόμενες κυνηγετικές περιοχές ή από το εξωτερικό, εφ' όσον έχουν τηρηθεί οι νόμιμες διαδικασίες απόκτησής τους.
Απαγορεύεται το κυνήγι με πολεμικό, αεροβόλο ή όπλο με ραβδωτή κάνη. Επιτρέπεται μόνο με μονόκαννα, δίκαννα και τρίσφαιρες καραμπίνες με μήκος κάνης άνω των 60 εκατοστών και χωρίς πρόσθετο στόχαστρο.
Απαγορεύεται το κυνήγι με όπλο που στερείται άδειας κατοχής από την Αστυνομική Αρχή.
Απαγορεύεται το κυνήγι σε ακτίνα 250 μέτρων από κατοικημένες περιοχές και σε ακτίνα 100 μέτρων από μεμονωμένες κατοικίες, μέσα σε αμπελώνες μέχρι το τρύγημα, καθώς και σε αθέριστες και καλλιεργήσιμες εκτάσεις και οπωρώνες.
Απαγορεύεται το κυνήγι με χρησιμοποίηση μηχανοκίνητων πλωτών ή χερσαίων μέσων, με εξαίρεση το κυνήγι στην ανοικτή θάλασσα (σε απόσταση άνω των 300 μέτρων από την ακτή) όπου επιτρέπεται μηχανοκίνητο πλωτό μέσο που να μην αναπτύσσει ταχύτητα πάνω από 18 χλμ. Σε περίπτωση σύλληψης, αυτά κατάσχονται.
Απαγορεύεται η καταστροφή των φωλιών και το κυνήγι στις πηγές με ενέδρα.
Απαγορεύεται το κυνήγι με τη χρησιμοποίηση 
- ζωντανών κραχτών για την προσέλκυση πτερωτών θηραμάτων
- παγίδων
- ηχοπαραγωγών συσκευών που μιμούνται φωνές πουλιών
- ομοιωμάτων
- ιξών για τη σύλληψη πουλιών
Απαγορεύεται η μεταφορά κυνηγετικών όπλων σε υπαίθριους χώρους όταν απαγορεύεται το κυνήγι και όταν ο κυνηγός στερείται αδείας.
Απαγορεύεται το κυνήγι όταν το έδαφος καλύπτεται από χιόνι.
Απαγορεύεται το κυνήγι σε όποιον δεν έχει άδεια κυνηγιού που να καλύπτει την περιοχή όπου κυνηγάει (π.χ. με Τοπική σε άλλο Νομό). Η άδεια κυνηγιού είναι αυστηρά προσωπική, ισχύει μόνο για τον κάτοχό της.
Απαγορεύεται η χρήση ασυρμάτων για το συντονισμό του κυνηγιού.
Απαγορεύεται το κυνήγι πουλιών που το μέγεθός τους είναι μικρότερο από 17 εκατοστά
Απαγορεύεται το κυνήγι σε περιφραγμένες εκτάσεις με φράχτη ύψους 1,5 μέτρου τουλάχιστο.
Δικαίωμα ελέγχου και έρευνας του κυνηγετικού σάκου και των μηχανοκίνητων μέσων των κυνηγών έχουν οι δασικοί και δημοτικοί υπάλληλοι, τα όργανα της Ελληνικής Αστυνομίας και οι Ιδιωτικοί Φύλακες Θήρας των κυνηγετικών συλλόγων και των ομοσπονδιών.
Απαγορεύεται η έκδοση άδειας κυνηγιού για δύο (2) χρόνια μετά από καταδίκη για πταίσμα, και για πέντε (5) χρόνια μετά από καταδίκη για πλημμέλημα.

ΟΔΗΓΙΕΣ ΚΑΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ ΤΗΣ ΘΗΡΑΣ!!

Όταν πηγαίνετε για κυνήγι, θα πρέπει να έχετε μαζί σας την άδεια κυνηγιού και την άδεια κατοχής του όπλου με το οποίο κυνηγάτε.
Να συμβουλεύεστε και να ενημερώνεστε για τις θέσεις των απαγορεύσεων, των καταφυγίων κ.λ.π.
Να δέχεστε χωρίς αντίρρηση τον έλεγχο και έρευνα των αρμοδίων οργάνων και να συμπεριφέρεστε με ευγένεια. Σε αντίθετη περίπτωση διαπράττετε το αδίκημα της απείθειας.
Να έχετε πάντα μαζί σας επίδεσμο και κάποια βασικά φάρμακα
Να μην πυροβολείτε το θήραμα ακίνητο. Είναι αντιαθλητικό.
Αν βρείτε νεκρό ή σκοτώσετε ένα πουλί δακτυλιωμένο, θα πρέπει να το παραδώσετε στον Κυνηγετικό Σύλλογο ή στη Δασική Αρχή.
Το κυνήγι στις Ελεγχόμενες Κυνηγετικές Περιοχές επιτρέπεται μόνο ειδική άδεια που χορηγείται από τη Δασική Αρχή της περιοχής όπου βρίσκεται η Ε.Κ.Π.
Σε περίπτωση που συλληφθεί κάποιος για παράνομο κυνήγι, κατάσχονται όλα τα μέσα που χρησιμοποίησε, τα θηράματα και η άδεια.
Μη βάζετε σε θαλάμη μήκους 70 χιλιοστών φυσίγγι MAGNUM (76 χιλιοστά), γιατί θα προκληθεί βλάβη στο όπλο με πιθανό ατύχημα.
Οι άδειες κατοχής κυνηγετικών όπλων που εκδίδονται από την Αστυνομική Αρχή έχουν ισχύ δέκα (10) ετών. Μετά την πάροδο της δεκαετίας, θα πρέπει να υποβληθούν τα απαιτούμενα δικαιολογητικά για την ανανέωσή τους.
Εάν έχετε στην κατοχή σας πάνω από δέκα (10) κυνηγετικά όπλα, υποχρεούστε να εγκαταστήσετε σύστημα συναγερμού στο χώρο φύλαξής τους.
Να συνεργάζεστε σε κάθε προσπάθεια συλλογής στατιστικών στοιχείων (π.χ. πρόγραμμα "ΑΡΤΕΜΙΣ") για την αποτελεσματικότερη τεκμηρίωση των θέσεων των κυνηγών και την προστασία της άγριας ζωής